تولد یک ستاره این مقاله شروعی است بر داستان زندگی یک ستاره

ستاره ­ها با توجه به استانداردهای انسانی طول عمر بسیار زیادی دارند اما ابدی نیستند. خورشید یک ستاره میان سال است (در دوره میانی طول عمر خود قرار دارد.) نسل ­های قبلی  ستاره ها زندگی کرده و از بین رفته ­اند و ستاره­ های جدیدی نیز هنوز هم در کهکشان ما متولد می ­شوند. ستاره­ ها از سقوط ابرهای گازی به واسطه نیروی جاذبه تشکیل می­ شوند. ابر تنها در صورتی صقوط خواهد کرد که چگالی آن به حد کافی بوده و نیز برای غلبه نیروی جاذبه بر فشار داخلی آن باید به حد کافی خنک و حجیم باشد. به این دلیل مطلوب ترین حالت برای شکل گیری ستاره، ابرهای مولکولی می­ باشد. ابرهای گازی شکل متراکم دارای مولکول­ های بسیار زیاد بوده و با غباری پوشیده شده که به خنک نگهداشتن آن­ها کمک می­ کند، اگر بخشی از این ابر یا کل آن به واسطه جاذبه دارای فعل و انفعالات داخلی شود احتمال دارد که به بخش ­های کوچک تر تجزیه شود که هر کدام از این بخش­ ها به صورت ستاره ­ای در می­ آیند. از این رو تشکیل شدن ستاره به صورت دسته­ ای اتفاق می­ افتد. خوشه ستاره پروین به عنوان مثال معرف گروهی از ستاره­ ها بوده که حدود ۵۰ میلیون سال قبل تشکیل شده است.