عباسعلی صالح آبادی (مترجم) - کارشناس ارشد ژئودزی

مقصود از تعیین موقعیت مطلق همان استفاده از یک گیرنده منحصر به فرد GPS است. اندازه­ گیری­ها و پردازش ­های آنی و لحظه ­ای داده ­های GPS، دقت تعیین موقعیت نقاط به وسیله خطاهایی همچون مدار ماهواره، پارازیت عمدی S.A تاثیرات ناشی از انتشار امواج حامل در محیط گیرنده و خطاهای ناشی از انعکاس امواج از روی سطوج محدب و صیقلی محدودتر می­ شود. معمولا در چنین شرایطی دقت تعیین موقعیت مطلق در جهت مولفه­ های افقی در حدود ۱۰۰ متر (در سطح اطمینان خطاهای ۹۵ درصد) و برای مولفه ارتفاعی ۱۵۶ متر است. عمده ­ترین خطاها بیشتر از مدار ماهواره­ ها و پارازیت عمدی S.A  ناشی می­ شوند. S.A روشی است که به وسیله آن به طور عمد ایستگاه ­های کنترل ماهواره ها خطای مداری در حدود ۱۰۰ متر را برای ماهواره ­ها ارسال می­ نمایند که این عمل باعث محدودتر شدن دقت دسترسی مطلوب برای استفاده کنندگان GPS در هنگام تعیین موقعیت مطلق و آنی با تکنولوژی مزبور است. برای پاسخ به این سژال و انجام آن نیاز به داشتن پارامترهای دقیق مداری و تصحیحات مربوط به ساعت ماهواره ­ها داریم. فقط تعداد مخصوصی از سازمان­ های دولتی به این پارامترها دسترسی دارند. به طوری که می ­توان جهت اجرای محاسبات واسطه ­یابی دقیق تصحیحات مربوط به ساعت ماهواره را فقط در یک فاصله زمانی کوتاه در دسترس داشته باشیم. به واسطه تغییرات سریع خطای ساعت ماهواره­ ها در اثر اجرای S.A، ما همواره نیازمند به دانستن تصحیحات مربوط به تعیین موقعیت دایمی می­ باشیم. واحد نقشه­ برداری ژئودتیک سازمان منابع ملی کانادا یکی از اولین سازمان­ های دولتی است که اطلاعات مزبور را براساس یک طریق و قاعده اساسی تولید می­ کند. برای دسترسی به سطح خوبی از دقت با استفاده از اطلاعات تعیین موقعیت دایمی در ماه نوامبر سال ۱۹۹۳م ( برابر با آبان سال ۱۳۷۲ه.ش) یک شناور دریایی بدون هدایت کننده ساحلی، اولین  سفر آزمایشی از یک شناور دریایی جهت مساهدات موقعیت­ های GPS استفاده شد. نتایج به دست آمده از این آزمایش در ذیل به طور مختصر بیان شده است.