تعیین طول باز (مبنا) جامیجاروی جهت تنظیم فاصله یاب های الکترونیکی

امروزه با وجود به بازار آمدن دستگاه­ های دقیق نقشه­ برداری جهت تعیین فاصله و نسل پیشرفته ­تر آن یعنی GPS همواره این مسئله مطرح بوده و هست که وسایل مورد استفاده دارای چه دقتی می ­باشند. شاید در خیلی از کارهای معمولی نقشه­ برداری اندازه­ گیری دقیقی مورد نیاز نباشد اما در کارهای دقیق لازم است که حتما دقت فاصله یاب مورد استفاده، کنترل شده و در نهایت دقت آن مشخص شود. از مهمترین عملیات نقشه­ برداری که به دقت زیادی نیاز دارد، میکروژئودزی نامیده می­ شود. این عملیات جهت اندازه­ گیری جابجایی سدها، حرکات تکتونیکی زمین، رانش و حرکت زمین و حتی پیش­ بینی زلزله و بالا و پایین آمدن سطح آب دریاها، نصب و تعبیه و تعیین میزان جابجایی یک قطعه مهم در کارخانجات عظیم و صنعتی و... کاربرد دارد. در این قبیل عملیات پس از تعیین دقت فاصله یاب، دستگاه مذکور مورد استفاده واقع خواهد شد. با وجود پیشرفت سریع و جهش­ دار گیرنده­ های ماهواره GPS در عملیات نقشه ­برداری، هنوز از این وسیله به تنهایی در کارهای میکروژئودزی استفاده نمی­ شود. چرا که دقت نسبی این سیستم به خصوص در فاصله­ های کوتاه، خیلی مناسب این گونه عملیات نبوده، بلکه فقط به عنوان یک مکمل در کار مطرح می­ باشد. فاصله یاب­ های الکترونیکی در طول­های کوتاه بالاترین دقت را دارند (نگاره۱). اگر نظری به دقت فاصله ­یابی در فواصل متعدد بیاندازیم ملاحظه می ­شود بین طول ۰ تا ۵ کیلومتر طول یاب­ه ای الکترونیکی به خصوص آن هایی که به روش دورنگی کار می ­کنند دارای دقت بسیار زیادی می­ باشند. از طول ۸ تا ۳۰ کیلومتر، GPSهای تک فرکانسه، از ۳۰ کیلومتر تا ۸۰ الی ۱۰۰ کیلومتر GPSهای دو فرکانسه و از آن بلندتر فاصله ­یابی به روش (SATIELITE LASER RANGING) SLR و (VERY LONG BASELINE INTERFEROMETRY)V.L.B.I دارای دقت بالا خواهند بود.