بهجت محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه خاکشناسی،دانشگاه گیلان،رشت،ایران
اکبر فرقانی - استادیارگروه خاکشناسی،دانشگاه گیلان،رشت،ایران
فیروزه نظری - دانشجوی کارشناسی ،گروه خاکشناسی،دانشگاه گیلان،رشت،ایران

حفر چاههای متععد آب و برداشت بی رویه آبهای زیرزمینی در بعضی از مناطق ساحلی منجر به پیشروی آب شور به سمت مناطق ساحلی و افزایش هدایت الکتریکی آب چاهها شده است. افزایش هدایت الکتریکی آب زیرزمینی در منطقه ساحلی نه تنها موجب افت کیفیت آب بری شرب بلکه منجر به زیانهای اقتصادی ناشی از کاهش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی می گردد. هدف از این تحقیق مطالعه روند تغییرات هدایت الکتریکی (EC) ، غلظت کلر (CL) و PH در چاههای آب منطقه(انزلی تا قزوین) با فاصله از دریا بوده است که نمونه ها ی برداشتی پس از آنالیز با ترسیم نمودارهای مربوطه ،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بیشترین میزان تغییرات هدایت الکتریکی در چاه های دورتر از دریا می باشد. از آنجایی که سفره آب شیرین روی سفره آب شور قرار دارد بهره برداری بیشاز حد از سفره آب زیرزمینی باعث کاهشفشار آب شیرین بر آب شور گردیده در نتیجه سفره آب شور پیشروی نموده وسبب شور شدن آب چاه ها می شود.همچنین میزان بارشبا شوری دارای رابطه معکوس است، چنانکه با کاهش میزان بارش سالانه ازحدود 1200 میلی متردر انزلی تا 400 میلی متر در قزوین شاهد افزایششوری آب های زیرزمینی می باشیم.

آب زیرزمینی، هدایتالکتریکی، کلر،دریا