نظریه خادمیت و عاملیت: آیا مدیران خود را وقف سازمان می کنند یا سازمان وقف آنان می گردد؟

در سال های اخیر دو دیدگاه در مورد مدیریت سازمان ها با داوری ها متفاوت درباره مدیران مطرح شده است. در یکی از این دیدگاه ها که نگرشی اقتصادی و مادی دارد و به نظریه کارگزاری یا عاملیت (Agency theory) معروف است، مدیران افرادی معرفی می شوند که در پی منافع شخصی خود هستند و منافع فردی را بر منافع سازمان رجحان می دهند. در این دیدگاه باید در جستجوی راهکارهایی بود که اهداف مدیران و سازمان را در یک جهت هدایت کند و مدیر را از حالت کارگزار و عامل سازمان به خادم سازمان مبدل سازد. در دیدگاه دوم که نگرشی اجتماعی و روانشناختی دارد و به نظریه خادم بودن یا خادمیت (Stewardship Theory) مشهور است، مدیران خادمان سازمان شناخته می شوند که خود را وقف اهداف سازمان ساخته منافع جمع را بر منفعت فردی خود اولی می دانند. در مقاله حاضر کوشش شده است تا این دو دیدگاه مطالعه شوند و در جهت تلفیق آنها در موقعیت های سازمانی، پیشنهادهایی ارائه شود.