مجتبی مرادزاده اسکندری - مسئول مکاتبه
محمد جوان نیکخواه - نویسنده
رسول زارع - نویسنده
سید محمود اخوت - نویسنده
آنتونیو مورتی - نویسنده
استفانیا سوما - نویسنده
گتانو استئا - نویسنده

به منظور مطالعه ساختار ژنتیکی Fusarium solaniبا استفاده از نشانگر مولکولی FAFLP، ۱۴۹ جدایه ایرانی این قارچ از چهار جمعیت میزبانی مورد آزمایش قرار گرفت. جدایه های مذکور شامل ۶۰ جدایه به دست آمده از سیب زمینی، ۳۰ جدایه F. solani f.sp. cucurbitae، ۲۹ جدایه F. solani f.sp. phaseoli و ۳۰ جدایه F. solani f.sp. pisi بودند. پس از استخراج DNA، هضم آنزیمی، اتصال قطعات برش یافته به آداپتورها و تکثیر پیش انتخابی، واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از سه ترکیب آغازگر نشاندار شده با رنگ های فلورسانت انجام شد. قطعات تکثیر شده از طریق الکتروفورز موئین (Capillary electrophoresis) تفکیک و سپس تجزیه و تحلیل براساس ۱۵۱ نشانگر چند شکل انجام شد. به طور کلی، از مجموع تنوع ژنتیکی مشاهده شده، ۹۲% مربوط به تنوع ژنتیکی داخل جمعیت های میزبانی و ۸% مربوط به تنوع ژنتیکی بین جمعیت ها بود. شباهت ژنتیکی بین چهار جمعیت میزبانی مذکور، بیشتر از ۹۲% بود. میانگین تنوع ژنتیکی دیده شده در جمعیت های مربوط به جدایه های سیب زمینی، کدوئیان، لوبیا و نخود به ترتیب ۳۴۳۱/۰، ۳۷۹۲/۰، ۳۶۱۹/۰ و ۳۶۰۶/۰ بود. میانگین تنوع ژنتیکی برای همه جدایه های مورد بررسی و تمامی جایگاه های ژنی مورد مطالعه براساس ضریب Nei، ۳۸۸۳/۰ بود و تنوع ژنتیکی مشاهده شده ارتباطی با میزبان و منطقه جغرافیایی جدایه ها نداشت. نتایج نشان داد چهار جمعیت مذکور یک دودمان کلونی (Clonal lineage) هستند. نزدیکی ژنتیکی بین جمعیت ها احتمال وجود جریان ژنی بین آنها را نشان می دهد.

Fusarium solani, تنوع ژنتیکی, جریان ژنی, فلورسانت, فرم اختصاصی