بررسی میزان ثبات و پایداری در مدیریت های توسعه منطقه ای در سال های ۱۳۸۴-۱۳۸۵ (نمونه موردی: مدیران ارشد مدیریت توسعه استان آذربایجان شرقی)

در کشور ما، تغییرات مدیران ارشد کشور، دگرگونی های سلسله مراتبی بسیاری را در سطوح منطقه ای و استان ها پدید می آورد. بعضی سیاستمداران معتقدند این تغییرات، ضروری و اجتناب ناپذیر هستند و برخی نیز اعتقاد دارند آثار تخریبی این تغییرات بر روند توسعه منطقه ای بسیار زیاد است. ظاهرا یکی از مهمترین مشکلات کشور در مسیر رشد و توسعه منطقه ای، متزلزل بودن جایگاه مدیریت و کوتاه بودن دوره آن در مقایسه با سایر کشورها است. در پژوهش حاضر، میزان پایداری مدیران ارشد توسعه منطقه ای، در استان آذربایجان شرقی در سال های ۱۳۵۸-۱۳۸۴ بررسی می شود. همچنین دوره مدیریت، متناسب با تغییرات دولت در سطح کلان طبقه بندی می گردد و فرضیه های پژوهش، بر اساس دوره های مختلف مورد آزمون قرار می گیرند. به منظور آزمون فرضیه ها از آماره های استنباطی نظیر مجذور خی و آماره سامرز استفاده شده است. طبق نتایج پژوهش، تفاوت کاملا معناداری بین میزان پایداری مدیران و سطح تحصیلات، تعلق اجتماعی، دوره های سیاسی، سال های انتصاب و سوابق مدیریت وجود دارد. متوسط دوره مدیریت در استان آذربایجان شرقی، ۸/۳ سال است که در مقایسه با سایر استان ها بیشتر است.

Keywords:

Stability of Tenure , Regional Development , East Azarbaijan , Political Period , Management Stability , Management , دوره پایداری , توسعه منطقه ای , آذربایجان شرقی , ثبات مدیریت , مدیریت