اثر هیستامین بر روی رفتارهای شبه اضطرابی در رتهای طبیعی و حساس به مرفین

  سابقه و هدف: در مطالعات نشان داده شده است که هیستامین بر رفتارهای شبه اضطرابی در انسان و حیوانات اثر دارد. شواهدی دیگر نشان می دهد هیپوکامپ شکمی یک جایگاه مهمی در واسطه گری رفتارهای شبه اضطرابی است. در این مطالعه، ارزیابی تجویز هیستامین به صورت دو طرفه بر هیپو کامپ شکمی و اثر آن در موش صحرایی حساس به مرفین بررسی می شود.   مواد و روش ها : رفتارهای شبه اضطرابی تزریق دو طرفه هیستامین در هیپو کامپ شکمی در حیوانات حساس شده به مرفین و معمولی با استفاده ازمدل ماز بعلاوه ای شکل بررسی شد. حساسیت به وسیله تزریق ۳ روز مرفین و سپس ۵ روز بدون دارو ایجاد می شود.   یافته ها: نتایج نشان داد هیستامین در دوزهای ۵/۲، ۵ و ۵/۷ میکرو گرم بر رت در صد زمان گذرانده در بازوی باز و در صد ورود به بازوی باز را کاهش داد ولی بر فعالیت حرکتی تاثیری نداشت. بعلاوه نتایج دیگری نشان می دهد حساسیت به مورفین در صد زمان گذرانده در بازوی باز و در صد ورود به بازوی باز را افزایش می دهد.   نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد، هیستامین یک پاسخ اضطراب زایی دارد ولی حساسیت به مرفین یک پاسخ اضطراب زدایی به وسیله مرفین در حضور هیستامین ایجاد می کند.  

Keywords:

histamine , anxiety , sensitization , plus- maze , rat , هیستامین , اضطراب , حساسیت , ماز بعلاوه شکل , رت