محمد خدابخشی - دانشگاه لرستان
رضا نوروززاده - موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

برنامه های توسعه، اسنادی راهبردی برای پیشرفت و توسعه هر کشور محسوب می شوند. با توجه به نقش، هدف و جایگاه برنامه های توسعه، ارزیابی عملکرد بخش های مختلف از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف مقاله حاضر، اندازه گیری کارایی شرکت های توزیع برق ایران است. سی و هشت شرکت توزیع برق ایران، جامعه مورد مطالعه را تشکیل می دهند که به صورت تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای اندازه گیری کارایی و ارزیابی عملکرد شرکت های توزیع برق، از مدل های تحلیل پوششی داده های کلاسیک و تصادفی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از کل منابع تخصیص داده شده به شرکت های مذکور، به طور متوسط با در نظر گرفتن داده های قطعی (تصادفی) حداکثر ۷۷ (۷۴) درصد از منابع برای ماموریت های واحدهای توزیع برق ایران کفایت می کند تا آنها از نظر فنی کارا شوند. به عبارت دیگر، از حدود ۲۳ (۲۶) درصد از کل منابع شرکت های مذکور، در طول دوره ارزیابی استفاده مطلوب نشده است و این منابع هدر رفته است. از آنجایی که می توان نتیجه گرفت سایر بخش ها نیز تقریبا وضعیت مشابهی دارند، پیشنهاد می شود "اندازه گیری کارایی و بهره وری بخش های عمومی در هر سال برنامه پنجم توسعه الزامی شود". بی شک، پیامد حاصل از اجرای این سیاست، علاوه بر ایجاد انگیزه برای تحرک بیشتر بخش های مختلف جامعه، به منظور بهبود کارایی و بهره وری، موجب استفاده بهینه از منابع و جلوگیری از اتلاف بیت المال نیز می شود.

Productivity, Fifth Development Plan, Technical efficiency, Iran’s power supply departments, Public sectors, بهره وری، برنامه پنجم توسعه، کارایی فنی، واحدهای توزیع برق ایران، بخش های عمومی