تعیین نقش عوامل باکتریایی شایع در عفونت خون نوزادان بیمارستان شهید عارفیان ارومیه

Normal ۰ false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal" mso-tstyle-rowband-size:۰ mso-tstyle-colband-size:۰ mso-style-noshow:yes mso-style-priority:۹۹ mso-style-qformat:yes mso-style-parent:"" mso-padding-alt:۰in ۵.۴pt ۰in ۵.۴pt mso-para-margin-top:۰in mso-para-margin-right:۰in mso-para-margin-bottom:۱۰.۰pt mso-para-margin-left:۰in line-height:۱۱۵% mso-pagination:widow-orphan font-size:۱۱.۰pt font-family:"Calibri","sans-serif" mso-ascii-font-family:Calibri mso-ascii-theme-font:minor-latin mso-fareast-font-family:"Times New Roman" mso-fareast-theme-font:minor-fareast mso-hansi-font-family:Calibri mso-hansi-theme-font:minor-latin mso-bidi-font-family:Arial mso-bidi-theme-font:minor-bidi} سابقه و هدف: هدف از این تحقیق تعیین شایع ترین عوامل باکتریال عفونت خون نوزادان بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده که در طی سال های ۸۵-۱۳۸۴ در بیمارستان شهید عارفیان ارومیه بر روی ۴۰۲ نوزاد مشکوک به عفونت خون نوزادان انجام پذیرفت.  مواد و روش ها: پس از جمع آوری نمونه خون از این نوزادان و انجام کشت میکروبی، ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های باکتریال جداسازی شده با به کارگیری روش انتشار دیسک منطبق با اصول کمیته بین المللی بالینی آزمایشگاه (CLSI) صورت پذیرفت. یافته ها: از ۴۰۲ نمونه خون مورد مطالعه، (۹/۸%) ۳۶ کشت خون مثبت حاصل شد که شیوع عفونت در نوزادان پسر با (۱/۶۱%) ۲۲ مورد بیشتر از نوزادان دختر با (۹/۳۸%) ۱۴ مورد و از این نوزادان، ۲۳ نوزاد حاصل زایمان طبیعی و ۱۳ نوزاد حاصل زایمان سزارین بودند و رابطه معنی داری بین نوع زایمان و شیوع بیماری وجود نداشت (P=۰/۰۹۳). میانگین وزن ۳۶ نوزاد ۸۳۷ ۲۱۱۷ گرم بود و رابطه معنی داری بین وزن کم هنگام تولد و افزایش شیوع عفونت مشاهده شد (P =۰). شایع ترین میکروارگانیسم های مولد عفونت خون نوزادان به ترتیب، استافیلوکوک کوآگولاز منفی (۵۰ درصد) و کلبسیلا پنومونیه (۴/۱۹ درصد) بودند. بیشترین مقاومت باکتری های گرم مثبت به آمپی سیلین و سویه های گرم منفی به سفوتاکسیم و بیشترین حساسیت باکتری های گرم مثبت به وانکومایسین و سویه های گرم منفی به سیپروفلوکساسین و عامل خطرزای اصلی در ابتلا به عفونت، نارس بودن و وزن کم حین تولد بود. نتیجه گیری: با توجه به افزایش شیوع عفونت با استافیلوکوک کوآگولاز منفی در این مطالعه و مطالعات مشابه، با درمان صحیح آنتی بیوتیکی منطبق با نتایج دقیق آنتی بیوگرام به همراه رعایت اصول بهداشتی در بخش زایمان، نوزادان و مراقبت های ویژه نوزادان و مراقبت های مناسب قبل از تولد برای جلوگیری از تولد نوزاد نارس می توان از مرگ و میر و ناتوانی های حاصل از این بیماری کاست.   

Keywords:

Neonatal sepsis , bacterial agent , Antibiotic resistance , Prematurity , عفونت خون , عوامل باکتریائی , مقاومت آنتی بیوتیکی , نوزاد نارس