تأثیر تلقیح باکتریایی بر رشد اولیه کنگر فرنگی Cynara scoolymu تحت تنش نیکل

گیاه پالایی خاک از طریق استخراج، سکوستره نمودن یا از طریق سمیت زدایی در طی فرایندهای فیزیکی، شیمیایی یا زیستی صورت می گیرد. با این وجود حتی گیاهان مقاوم به آلودگی های محیطی و گیاهان فوق تجمع دهنده در شرایط تنش فلزات سنگین رشد چندانی نداشته و گیاهان کوچک باقی می مانند. از این رو به نظر می رسد باکتریهای بهبود دهنده رشد که در عین حال توانایی پالایش خاکهای آلوده را نیز دارا می باشند در شرایط تنش فلزات سنگین می توانند از اهمیت بالایی برخوردار باشند. آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر تلقیح باکتریایی بذور بر تخفیف سمیت ناشی ازنیکل در طول رشد اولیه کنگر فرنگی Cynara scoolymu انجام گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول شامل سطوح مختلف تنش نیکل صفر ، 100 ف 200 و 300 میلی گرم و فاکتور دوم شامل تلقیح باکتریایی از نوع کودهای زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر، نیتروکسین+بیوفسفر) بود. نتایج حاکی از آن بود با افزایش غلظت نیکل رشد اولیه به شدت بازداری گردید و از سوی دیگر تلقیح باکتریایی در شرایط بدون تنش و تنش خفیف نیکل ( 100 میلی گرم) توانست جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه را در کنگر فرنگی بهبود بخشد. تلقیح باکتریایی بیوفسفر Bacillus sp و Pseudomonas sp در غلظت های پایین نیکل توانست شاخص بنیه، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک گیاهچه را بطور معنی داری افزایش دهد.

Keywords:

جوانه زنی , رایزوباکتریها , زیست پالایی , فلزات سنگین , کودهای زیستی