محبوبه سموزاد
محمد رضا نصیری
علی اصغر اسلمی نژاد
مجتبی طهمورث پور
محمد دوستی
عبدالجلیل غیادی
شاهرخ قوتی

هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده نشانگرهای ریزماهواره بود. تعداد ۵۱ نمونه خون از اسب های اصیل ترکمن در منطقه راز و جرگلان در خراسان شمالی جمع آوری شد. DNA ژنومی استخراج، سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر قطعات چهار جایگاه ریزماهواره (HMS۰۲، HMS۰۳، HMS۰۷ و AHT۰۴) با استفاده از جفت آغازگر های اختصاصی به صورت استاندارد انجام شد سپس محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز چهار جایگاه بر روی ژل اکریل آمید ۸ درصد الکتروفورز و رنگ آمیزی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تعداد آلل های چهار جایگاه مورد مطالعه از ۹ تا ۱۲ آلل متغیر بودند که بیشترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS۰۲ (۱۲ آلل) و کمترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS۰۷(۹آلل) مشاهده شد. بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی(۸۸۴۷/۰) در جایگاه HMS۰۲ و کمترین مقدار این معیار (۸۰۳۹/۰) در جایگاه HMS۰۳ مشاهده شد. بیشترین مقدار اطلاعات چند شکلی PIC (۸۶/۰) مربوط به جایگاه (HMS۰۷) و کمترین مقدار این معیار (۷۷/۰) مربوط به جایگاه HMS۰۳ بود. بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون (۲۶۱۷/۲ و ۰۵۳۲/۲ ) نیز به ترتیب در جایگاه های ژنیHMS۰۷ و AHT۰۴ برآورد گردید. نتایج نشان دادند که ۴ جایگاه ریزماهواره مطالعه شده چند شکلی بالایی دارند و می توانند به عنوان نشانگر ملکولی مناسبی در مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرند.

اطلاعات چند شکلی, اسب اصیل ترکمن, تنوع ژنتیکی, هتروزیگوسیتی, نشانگر ریزماهواره