اسماعیل صلاحی
حمید اصفهانی
ایمان مباشرپور
محمدعلی بیجارچی

در این تحقیق بدنه ای از پنج لایه نانو کامپوزیت آلومینا و ۵، ۱۰، ۱۵ و۲۰ درصد مولی زیرکونیا به روش پرس تک محور ساخته شد.۳ و ۲ لایه ای نیز جهت مقایسه بطور مشابه ساخته شدند. کلیه نمونه ها در دمای Cº۱۶۵۰ در محیط هوا سینتر شدند. به علت اختلاف خواص رسانش گرمایی آلومینا و زیرکونیا، لایه های نانوکامپوزیت انقباض متفاوتی را به هنگام سینتر از خود نشان دادند. در این تحقیق، به بررسی رفتار سینتر و پیداکردن الگویی مناسب جهت رفتار انقباضی لایه های نانوکامپوزیت و تاب برداشتن سرامیک های مهندسی پرداخته شده است. بررسی الگوی تغییر فرم قطعه های چند لایه ای نشان داد که در نمونه آلومینا-زیرکونیا با تدریجی ترین ساختار گرادیانی کمترین تغییر شکل در حین سینتر را داشته است.

آلومینا، زیرکونیا؛ تغییر شکل؛ مواد با ساختار گرادیانی؛ کرنش، تانسور گرمایی