حسین اصلی پور - دانشگاه علامه طباطبایی
محمدرضا زرگر - دانشگاه علامه طباطبایی

این تحقیق در پاسخ به این سئوال انجام گرفته است که اولا اهمیت و جایگاه گسترش همکاریهای بازرگانی در راستای پیشرفت مبتنی بر عدالت کشور چیست و ثانیا راهکار پیشنهادی در توسعه ی همکاریهای بازرگانی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، کدام است؟ فرضیه ی پژوهش بیانگر آن است که توسعه ی همکاریهای بازرگانی و اقتصادی کشور، یکی از مقدمات پیشرفت همهجانبه و مبتنی بر عدالت بوده و منطقه ی آسیای جنوب غربی، به عنوان حوزه ای راهبردی در گسترش تعاملات بازرگانی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در قالب سیاستهای اجرایی برنامه ی پنجم توسعه تلقی میشود. به منظور بررسی فرضیه ی مذکور، با استفاده از روش پژوهش کتابخانهای، ابتدا ادبیات موضوع راجع به مقوله ی همکاریهای بازرگانی، مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه با استفاده از الگوی تحلیل راهبردی و به طور خاص الگوی SWOT، نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای پیرامونی منطقه آسیای جنوب غربی، تبیین شده است. در نهایت سیاستهایی جهت توسعه ی موثر همکاریهای بازرگانی و اقتصادی در منطقه آسیای جنوب غربی در قالب پنج مرحله، شامل تشکیل هسته ی اولیه از کشورهای توسعه یافته تر دارای منافع مشترک اقتصادی، گسترش هم گرایی اقتصادی در کشورهای عضو هسته ی اولیه، گسترش خواست عمومی برای همکاری های منطقه ای در کشورهای منطقه، عضویت کشورهای جدید غیرعضو در هسته ی اولیه در پیمان منطقهای آسیای جنوب غربی و درنهایت گسترش دامنهی اهداف اقتصادی به حوزه ی سیاست خارجی و امنیت منطقه ای پیشنهاد شده است.

Commercial Cooperation, International Relations, Development, Strategic Analysis, Regionalism, South West Asia, همکاری بازرگانی، روابط بینالملل، توسعه، تحلیل راهبردی، منطقهگرایی، آسیای جنوب غربی