هادی مددی قله زو - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا توکلی زاده - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
شهناز دانش - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

حفاظت از محیط زیست از ارکان مهم توسعه پایدار است، به نحوی که رشد سیاسی و اقتصادی کشورها بدون توجه به آن، فاقد هرگونه ارزشی است. تحقیق حاضر با عنایت به نقش و جایگاه دیوارها در ساختمان سازی، به بررسی اثرات زیست محیطی سیستم های رایج دیوارچینی پرداخته است. برای این منظور هفت پارامتر زیست محیطی شامل «میزان مصرف انرژی در فرآیند ساخت»، «میزان مصرف منابع و مواد اولیه دارای اهمیت»، «میزان مصرف آب در فرآیند ساخت و اجرای دیوار»، «میزان تولید CO۲ در نتیجه مصرف انرژی در فرآیند ساخت»، «میزان مقاومت حرارتی دیوارهای ساخته شده»، «میزان تولید ضایعات و نخاله در نتیجه اجرای دیوار» و «زیبایی حاصل از اجرا» به عنوان معیارهای ارزیابی در نظر گرفته شده اند؛ تا براساس آنها و به کمک روش تصمیم گیری چندمعیاره TOPSIS، پنج سیستم رایج دیوارچینی در ایران را مورد سنجش قرار گیرد و بوم سازگارترین سیستم مشخص شود. دیوارهای در نظر گرفته شده در این تحقیق شامل دیوارهای آجرفشاری، بلوک سفالی، بلوک بتن سبک AAC، پانل مشبک سه بعدی و صفحات روکش دار گچی بوده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که از نظر متخصصان پاسخ دهنده به پرسش نامه ها، معیار «میزان مصرف آب» با ارزش نسبی ۰.۱۹۵ بیشترین اهمیت و معیار «زیبایی» با ارزش نسبی ۰.۰۴۹ کمترین اهمیت را دارند. باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، سیستم دیوار چینی صفحات روکش دار گچی بیشترین و سیستم دیوار چینی پانل مشبک سه بعدی، کمترین سازگاری را با محیط زیست دارند.

بوم سازگاری, دیوارهای ساختمانی, روش TOPSIS, معیارهای زیست محیطی