اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و باروری خرگوش های ماده سفید چشم قرمز
عنوان مقاله: اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و باروری خرگوش های ماده سفید چشم قرمز
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-13-3_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-13-3_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلف الرجب - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
تقی قورچی - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
عبدالحکیم توغدری - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
روح آله مستانی - گروه ژنتیک، اصلاح و فیزیولوژی دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
خلاصه مقاله:
خلف الرجب - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
تقی قورچی - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
عبدالحکیم توغدری - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
روح آله مستانی - گروه ژنتیک، اصلاح و فیزیولوژی دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکردرشد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و باروری، ۳ سر خرگوش نر و ۱۸ سر خرگوش ماده انتخاب شدند. خرگوش های ماده به مدت دو هفته در سه گروه به صورت انفرادی قرار گرفته و از جیره تیمارها حاوی ۱- انرژی پایین (۲۲۰۰ کیلوکالری)-پروتئین پایین(۱۴%) ۲- انرژی متوسط (۲۴۰۰ کیلوکالری)-پروتئین متوسط (۱۶%) و ۳- انرژی بالا (۲۶۰۰ کیلوکالری)-پروتئین بالا (۱۸%) در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده کردند. وزن کشی خرگوش های ماده در ابتدای دوره و هر ۱۵ روز یک بار برای ارزیابی عملکرد شامل افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی انجام شد. برای اندازه گیری قابلیت هضم ماده خشک، نمونه برداری از مدفوع در ۳ روز آخر آزمایش از ۳ خرگوش در هر تیمار از روش خاکستر نامحلول در اسید استفاده شد. نمونه گیری از خون قبل از تغذیه صبح به منظور اندازه گیری تری گلیسرید، نیتروژن اوره ای و گلوکز انجام شد. بعداز این دوره یک خرگوش نر را جهت جفتگیری داخل گروه قرار داده و روز بعد جای آن با خرگوش نر دیگر تعویض شد. مدت جفتگیری شش روز طول کشید. فاکتورهای تولیدمثلی شامل درصد زایش، بچه زایی و چندقلوزایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد اختلاف معنی داری بین وزن اولیه، وزن نهایی، افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل خوراک و قابلیت هضم ماده خشک وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین تیمارها در گلوکز خون (۱۲۸/۵۵ میلی گرم در دسی لیتر) مشاهده شد (۰/۰۵>P). بیش ترین درصد زایش (۱۰۰ درصد) خرگوش ها درتیمار پروتئین - انرژی متوسط (۰/۰۵>P) و بیش ترین بچه زایی در پروتئین -انرژی کم و بیش ترین مقدار مدت زمان بارداری و وزن نوزادان در پروتئین- انرژی بالا مشاهده شد. به طورکلی تیمار انرژی متوسط و پروتئین متوسط برای خرگوش های ماده آماده جفتگیری توصیه می شود.
کلمات کلیدی: پروتئین, انرژی, قابلیت هضم, فراسنجه های خونی, باروری, خرگوش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1417430/