بررسی رژیم غذایی ماهی کاراس Carassius gibelio در دریاچه نئور استان اردبیل ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus)

طی سالیان اخیر تغییرات وسیع اکولوژیک در دریاچه نئور به وجود آمده وگونه ماهی مهاجم کاراس Carassius gibelio غالب گردید. در راستای کنترل جمعیت این گونه، وضعیت بیولوژی آن در سال ۱۳۹۵ در دریاچه نئور مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با استفاده از ادوات صید تور گوشگیر ثابت و تور پره ساحلی صید شدند. نمونه ­ها پس از ثبت مشخصات ظاهری وزن بدن، طول کل و جنسیت، کالبدشکافی و محتویات روده ­ای آن ها در آزمایشگاه شناسایی و شمارش شدند. ماهیانی که در فصول بهار، تابستان و پاییز مورد بررسی تغذیه ­ای قرار گرفتند، به ترتیب دارای میانگین وزنی  ۳۶/۲۵±۵۹/۷۶، ۴۲/۸۵±۵۴/۷۲ و ۲۶/۳۲±۱۰۲/۶۶ گرم، میانگین طولی ۳۶/۵۱±۱۴۶/۲۰، ۳۸/۲۰±۱۳۳/۴۰ و ۱۳/۰۴±۱۷۴/۴۱ میلی ­متر داشتند. از لحاظ طول نسبی روده ماهیان، میانگین به ترتیب ۰/۲۸± ۲/۸۲، ۰/۳۴±۲/۸۸ و ۰/۳۴±۳/۱۹، میانگین ضریب چاقی ۰/۲۸±۱/۶۷، ۰/۱۶±۱/۸۵ و ۰/۱۵±۱/۹۰ و میانگین شدت تغذیه ماهیان ۱۳۶/۹۱±۲۵۰/۳۴، ۶۴/۱۱±۱۶۵/۱۱ و ۸۶/۹۹±۱۶۳/۴۵ در فصول بهار تا پاییز متغیر بود. این ماهی در دریاچه نئور بیش تر از دتریت تغذیه نمود. از لحاظ تغذیه از فیتوپلانکتون­ ها، از ۴ تا ۶ شاخه فیتوپلانکتونی مصرف کرده که بیش ترین میزان در­ فصول­ مختلف از شاخه باسیلاریوفیتا بود. هم چنین از ۳۶ تا ۴۴ جنس فیتوپلانکتونی تغذیه کرده جنس Synedra غالب بود. از لحاظ تغذیه زئوپلانکتونی از ۲ تا ۴ شاخه زئوپلانکتونی مصرف کرده که بیش ترین میزان از شاخه روتاتوریا بود. به علاوه از ۲ تا ۱۰ جنس زئوپلانکتونی تغذیه کرد. دامنه طول و وزن ماهی ­کاراس، نشان از شرایط نامطلوب­ محیطی برای تغذیه و زیست این ماهی در دریاچه ­نئور داشت.

Keywords:

پلانکتون , تغذیه , کاراس , دریاچه نئور , اردبیل