مقایسه ماهیت وحی در قرآن و آکاشه وانی در متون مقدس هندو
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 253
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CSH-1-2_001
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1400
Abstract:
باور به دریافت کلام آسمانی به وسیله افرادی خاص و تاکید بر نقش هدایتگر این کلام برای انسان، یکی از آموزه های مشترک در بسیاری از ادیان، از جمله اسلام و آیین هندوست. براساس آموزه های هندو، برخی متون مقدس این آیین موسوم به شروتی، برگرفته از الهام و کلام آسمانی و ماورایی به شمار می آیند که به این آموزه آکاشه وانی می گویند. البته الهامی بودن این متون به معنی نزول اصوات و شنیدن آن به وسیله پیامبرانی برگزیده نیست؛ بلکه باور بر این است که بر اثر سیر و سلوک معنوی و خلوص روح عارفانی واصل و بصیر، که به آنها ریشی می گویند، آنان کلام آسمانی را که از سرچشمه الهی متجلی شده، همچون انعکاس نور حق در آینه روحشان می بینند و سپس آن کلام را در زبان الهی سنسکریت در اختیار دیگران قرار می دهند. البته با وجود این وجه شباهت میان مفهوم وحی و آکاشه وانی، نبود آموزه بعثت انبیا همچون ادیان سامی در آیین هندو، آموزه آکاشه وانی را به کشف شهود عرفانی نزدیک می کند.
Authors
علی موحدیان عطار
دکترای فلسفه دین و اندیشه های جدید کلامی و پژوهشگر دین پژوهی، (Dr.ali.attar@gmail.com).
محمد مهدی علیمردی
دانشیار گروه ادیان غیرابراهیمی، دانشگاه ادیان و مذاهب؛ عضو شورای علمی گروه ادیان شرق پژوهشکده ادیان و فرق پژوهشگاه بین المللی المصطفی، (Alim۵۳۶@outlook.com).
سید محمد روحانی
پژوهشگر گروه ادیان شرق، پژوهشکده ادیان و فرق، پژوهشگاه بین المللی المصطفی؛ عضو هیات علمی دانشگاه ادیان و مذاهب (نویسنده مسئول: Mohammadrohani۵۹@gmail.com).
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :