ضرورت استقرار چرخه بهره وری در نظام اداری شهرداریها

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 178

This Paper With 14 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MFTCONF10_038

تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1400

Abstract:

منابع انسانی با ارزش ترین سرمایه های هر سازمان محسوب می شوند و رسالت سازمان باید دادن فرصت مناسب برای رشد و افزایش بهره وری آنان باشد. شهرداریها با توجه به ماموریت و رسالت شان باید در مبنای تعلق جوهری و ارزشی شکل گیرند. مسئله اصلی شهرداری ها این نیست که چگونه بهره وری افزایش یابد و سازمان های کارآمدتری شوند، بلکه مهم آن است که همزمان با افزایش و اهمیت روزافزون تعلق ابزاری و بازدهی مادی، به تعلق ارزشی و مشروعیت اداری هم اهمیت دهند. در جهان پر رقابت امروز اگر بخواهیم بهره وری سازمان محل کار خود را افزایش دهیم باید با نیروی انسانی کمتر، سرمایه کمتر، زمان کمتر، فضای کمتر و به طور کلی با منابع کمتر، تولید بیشتری داشته باشیم. کارآیی و اثر بخشی در وظایف محوله و بعضی داده های شخصی نظیر حادثه آفرینی، تاخیر در حضور بر سر کار، غیبت و کندی کار. اثربخشی میزان رسیدن به اهداف سازمانی را گویند. بهره وری عبارت است از به دست آوردن حداکثر سود ممکن و استفاده بهینه از نیروی کار، توان، زمان، مکان و... به منظور ارتقاء رفاه جامعه. هدف اصلی پژوهش حاضر ضرورت استقرار چرخه بهره وری در نظام اداری شهرداریها می باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق نشان داد در محیط های بسیار رقابتی و پویای امروزین ارتقای بهره وری جزو اصلی ترین پیش نیازهای بقای سازمان ها به شمار می رود. از این رو به کارگیری کارای منابع برای تحقق اهداف و نتایج مورد انتظار سازمان وظیفه اصلی مدیران به شمار می رود و یکی از مهم ترین الزامات ارتقای بهره وری پایدار، شناسایی و بهسازی چالش ها و مسائل موثر و مرتبط با بهره وری در سازمان است. و می توان گفت سازمان برای رسیدن به بهره وری مطلوب و مورد نظر خود، از استراتژی ها و برنامه های خاصی استفاده کنند که برون سپاری از جمله این استراتژی هاست. برون سپاری بدست آوردن منابعی است که سازمان از کمبود آن رنج می برد.

Authors

فائزه برپا

گروه روابط عمومی(گرایش الکترونیک)، دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد ۴۱