شناسایی نقاط ملاقات سواری اشتراکی به صورت پویا و کاربرمبنا(مورد مطالعه: مناطق ۱،۲،۳،۴،۶،۷و ۸ شهرداری تهران)

رشد روزافزون جمعیت و تعداد خودروها در کلان شهرها سبب ایجاد مشکلاتی نظیر اتلاف وقت شهروندان، آلودگی های زیست محیطی، افزایش مصرف سوخت می شود. از جمله اقداماتی که برای مدیریت تقاضای سفر انجام گرفته، ترویج سواری اشتراکی است. در سواری اشتراکی پویا،  افراد طبق برنامه ی زمانی و مکانی مشخص و از پیش تعیین شده، سفر خود را به اشتراک می-گذارند. ایستگاه های موقتی که این افراد جهت شروع و پایان سفر خود تعیین می کنند، موجب افزایش نظم سفر، امنیت، راحتی همسفران و همچنین کاهش مسافت پیموده می شود. این مطالعه به دنبال تعیین نقاط ملاقات پویا در سواری اشتراکی به روش کاربرمبنا است و به همین منظور، ابتدا معیارهای مکانی جهت تعیین موقعیت ایستگاه های موقتی سواری اشتراکی از جمله ویژگی های مسیر دسترسی، مجاورت انواع معابر شهری، مراکز تفریحی، تجاری و بوستان ها، پل-عابر پیاده به منظور تعیین پهنه های مستعد نقاط ملاقات در ۷ منطقه از شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه کسب شده از محاسبه وزن این اطلاعات از طریق رتبه بندی، در همپوشانی فازی به منظور استخراج پهنه های مستعد انتخاب نقطه ملاقات مورد استفاده قرار گرفت. در گام بعد براساس داده های مربوط به مبادی و مقاصد ۲۰۰ نفر مسافر و موقعیت ۱۱۲ راننده ماتریس فاصله مبادی و مقاصد مسافران تهیه گردید. سپس با استفاده از تکنیک های خوشه بندی K-means و براساس نظر پاسخ کاربران به پرسشنامه آنلاین تقاضای سواری اشتراکی مبتنی بر فاکتورهای سن، جنسیت، زمان سفر، نوع وسیله نقلیه، همراهی یا عدم همراهی حیوان خانگی و یا استعمال سیگار ۲۳ خوشه ی بین ۲ تا ۶ نفره تعیین شدند. نهایتا ۱۲۳ نقطه مناسب در مبدا و ۱۰۸ نقطه در مقصد سفرها جهت تعیین نقطه ملاقات برای هر خوشه براساس مسافت نقاط پیشنهادی تا مبدا هر مسافر درون خوشه شناسایی شد. سپس به ازای هر دسته از همسفران با توجه به مسافت زمانی رانندگان و مسافت پیمایش افراد هر خوشه تا نقاط پیشنهادی، ۲۳ نقطه ملاقات به منظور شروع و پایان سواری اشتراکی تعیین شدند. 

Keywords:

سواری اشتراکی پویا , نقطه ملاقات , منطق فازی , ترکیب خطی وزنی