سهیلا سیدبویر - استادیارگروه ریاضی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران

تحلیل پوششی داده ها یک روش ریاضی برای ارزیابی کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری است که چندین ورودی و چندین خروجی دارد . در تحلیل پوششی داده ها سنتی واحد تصمیم گیری به عنوانیک جعبه سیاه نگریسته می شود در حالی که در واقعیت ، ساختار داخلی واحدهای تصمیم گیری تاثیر بسزایی در شناسایی منابع ناکارایی دارد. در تحلیل پوششی داده ها دو مرحله ای، علاوه بر ورودی ها و خروجی ها، ساختار داخلی و متغیرهای میانی نیز حضور دارند. ار آنجایی که در بعضی از کاربردهای عملی ، متغیرهای میانی ، انعطاف پذیر ( از لحاظ ورودی یا خروجی بودن) هستند و تشخیص موقعیت آنان در جهت ماکزیمم کردن کارایی کل امری ضروری است. بنابراین در این مقاله یک مدل تحلیل پوششی داده ها دو مرحله ای با متغیرهای میانی انعطاف پذیر مورد بررسی و درجهت ماکزیمم کردن کارایی کل سیستم ، بهترین موقعیت متغیرهای میانی تشخیص داده شده است . در پایان نیز مدل پیشنهادی برای ماکزیمم کردن کارایی ده بانک در ایران به کار برده شده است.

تحلیل پوششی داده ها، متغیر میانی انعطاف پذیر، تحلیل پوششی داده ها دو مرحله ای