بهینه سازی چند هدفه رفتار لرزه ای پل های جداسازی شده تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک با کمک الگوریتم ژنتیک

پل ها از مهم ترین سازه های مهندسی به شمار می روند. در مناطق لرزه خیز با استفاده از جداساز لرزه ای تا حد زیادی میتوان به ایمنی این نوع سازه ها کمک کرد لذا بهینه سازی آنها می تواند منجربه صرفه جویی اقتصادی و بهبود عملکرد لرزه ای گردد. یکی از مهم ترین پدیده هایی که هنگام زلزله در پلها مشاهده می شود پدیده کوبیدگی سازه است که به دلیل عدم تعبیه فاصله مناسب میان قطعات پل رخ می دهد. در این پژوهش به منظور حساسیت سنجی سازه نسبت به پارامترهای ورودی از سیستم جداساز لاستیکی سربی ( LRB ) به عنوان سیستم جداسازی لرزه ای استفاده شده و پارامترهای لرزه ای همچون برش پایه، جابه جایی عرشه، لنگر خمشی و نیروی ضربه که از مدل خطی ویسکوالاستیک خطی محاسبه شده با استفاده از الگوریتم ژنتیک تحت اثر رکوردهای حوزه نزدیک بصورت تکی و در مرحله بعد با استفاده از روش بهینه سازی چند هدفه مجموع وزن دار تمامی پارامترها بهینه شده اند. متغیرهای ورودی الگوریتم شامل سختی جداساز و درز انقطاع و همچنین متغیرهای نیروی ضربه، برش پایه ستون، جابجایی عرشه و خمش پای ستون به عنوان پارامترهای هدف در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پارامترهای لرزه ای بهینه شده با استفاده از الگوریتم ژنتیک بر یکدیگر اثر کنترل کننده داشته و با در نظر گرفتن تمامی پارامترها بطور همزمان مقادیر ورودی بهینه تر و به واقعیت نزدیک تر هستند.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , جداساز لرزه ای , پارامترهای لرزه ای , پدیده ضربه , درز انقطاع