اثرات محلول پاشی ترکیبات مختلف بر عملکرد دانه و خصوصیات کیفی دانه گندم دیم

در ایران به دلیل آهکی بودن خاک، اسیدیته بالا وکمبود ماده آلی، تحرک عناصر غذایی در خاک پایین است و کاربرد خاکیعناصر، اثر چندانی بر جذب آنها توسط گیاه ندارد اما با محلول پاشی عناصر، جذب آنها توسط گیاه افزایش می یابد و اینامرباعث بهبود عملکرد گندم در شرایط تنش خشکی می گردد. این آزمایش در سال های زراعی ۹۸-۱۳۹۷ و ۹۹-۱۳۹۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان به منظور بررسی اثرات محلول پاشی ترکیبات مختلف در مرحله ساقه روی و سنبله دهی با ۶تیمار و ۳ تکرار بر روی بذور گندم دیم (رقم آذر ۲) انجام شد. تیمارها شامل محلول پاشی اوره ۴ درصد، سولفات روی ۰/۳درصد، کلرید پتاسیم ۳ درصد، ویتاسپرین ۰/۱ درصد، هیومیک اسید ۰/۱ درصد و شاهد بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی اسید هیومیک، کلرید پتاسیم، سولفات روی، ویتاسپرین و اوره به ترتیب ۲۱/۳۰، ۱۱/۵۴، ۱۱/۱۵، ۹/۱۷ و ۹/۰۸ درصد عملکرددانه را افزایش دادند. همچنین محلول پاشی سولفات روی، اسید هیومیک، اوره، ویتاسپرین و کلرید پتاسیم به ترتیب ۱۳/۵۸، ۱۳/۳۴، ۱۲/۳۴، ۹/۸۷ و ۸/۶۴ درصد میزان گلوتن قوی دانه را بهبود بخشیدند. بنابراین محلول پاشی اثرات مثبتی بر بهبود عملکرد دانه و کیفیت پخت نان دارد.

Keywords:

اسید هیومیک , پروتئین گلوتن , سولفات روی , محتوای نسبی آب برگ