علی عمرانی - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)
سیدحبیب شجاعی - دانش آموخته دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سعید عمرانی - دانشجوی دکتری گروه ژنتیک و بهنژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
مهوش افشاری - دانشجوی دکتری گروه ژنتیک و بهنژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدمحمد نصیرموسوی - دانش آموخته پسا دکتری دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه دبرسن، مجارستان

به منظور بررسی سازگاری و پایداری برخی از ژنوتیپ های گندم، آزمایشی با ۲۵ ژنوتیپ گندم (رقم رخشان به عنوان شاهد)به مدت دو سال زراعی (۱۳۹۶ و ۱۳۹۷) در ۵ منطقه (کرج، قزوین، اصفهان، ورامین و دماوند) در قالب طرح بلوک های کاملتصادفی در سه تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس با روش AMMI نشان داد که اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ ×محیط در سال زراعی اول، دوم و میانگین دو سال زراعی دارای اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد بودند.براساس نتایج به دست آمده از مولفه های اصلی اول و دوم اثر متقابل، ژنوتیپ های G۴ ، G۸ و G۲۲ به عنوان ژنوتیپ های برترو محیط اصفهان به عنوان محیط برتر شناسایی شدند.

اثر متقابل ژنوتیپ x محیط، پایداری، روش AMMI، سازگاری، گندم