اثر خاک پوش و محلول پاشی سلنیوم و بور بر برخی ویژگی های کمی آفتابگردان در خاک شور

به منظور بررسی امکان افزایش کمیت و کیفیت محصول در شرایط خاک شور(هدایت الکتریکی /۷۳۲ دسی زیمنس بر متر)،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان روی گیاه آفتابگردان (هیبرید قاسم) انجام شد. عامل های آزمایشی شامل سهخاک پوش (بدون خاک پوش، خاک پوش کلش گندم به میزان ۱۷ تن در هکتار و کود گاوی پوسیده به میزان ۳۰ تن در هکتار)،محلول پاشی سلنیوم به شکل سلنیت سدیم (عدم کاربرد ۱۷، و ۳۴ میلی گرم در لیتر) و محلول پاشی بور از منبع اسید بوریک(عدم کاربرد و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر) بود. بر اساس نتایج، کاربرد خاکپوش ها به ویژه خاکپوش کلش گندم در مقایسه باعدم کاربرد خاکپوش بر بیشتر صفات مورد بررسی اثر مثبت داشت. بیشترین عملکرد دانه با متوسط ۶۴۳۱ کیلوگرم در هکتاردر حضور توام محلول پاشی بور و کاربرد کلش گندم به دست آمد. در مجموع در این آزمایش عدم محلول پاشی سلنیوم ×محلول پاشی بور × کاربرد مالچ کلش گندم بهترین عملکرد کمی آفتابگردان را در شرایط خاک شور داشت.

Keywords:

تغذیه گیاه , شاخص برداشت دانه , گیاه روغنی , مالچ کلش گندم