سهیل پورآریائی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه گیلان
غلامرضا محسن آبادی - عضو هیات علمی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مجید مجیدیان - عضو هیات علمی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

به منظور مطالعه اثر کاربرد تلفیقی ورمی کمپوست، کودهای شیمیایی و دامی بر خصوصیات کمی و کیفی لوبیای محلی (پاچباقلا)، آزمایشی در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، کود شیمیایی NPK؛ (۷۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص، ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار فسفر خالص و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص)، ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست، ۱۰ تن در هکتار کود پوسیده گاوی، ۵۰%NPK + ۵۰% کود گاوی، NPK۵۰% + ۵۰% ورمی کمپوست، ۵۰% کود گاوی + ۵۰% ورمی کمپوست و NPK۵۰% + کود گاوی + ۵۰% ورمی کمپوست بود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تیمار NPK سبب افزایش ارتفاع بوته، شاخص برداشت،درصد پتاسیم دانه شد. بیشترین میزان عملکرد دانه در کاربرد NPK و پس از آن در کاربرد ورمی کمپوست به ترتیب۳۲۴۵/۹۵ و ۲۹۹۴/۲ کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین ارتفاع بوته (۲۳ سانتیمتر) از تیمار NPK بدست آمد که با تیمار ورمی-کمپوست (۲۰/۱۶ سانتی متر) اختلاف معنی دار مشاهده نشد. همچنین بیشترین وزن خشک برگ و وزن خشک ساقه از تیمار تلفیقی NPK۵۰% + ۵۰% ورمی کمپوست به دست آمد.

عملکرد، کود گاوی، لوبیا، ورمی کمپوست