تاثیر تنش خشکی بر خصوصیات فتوسنتزی کدوی تخم کاغذی (.Cucurbita pepo L) و آفتابگردان (.Helianthus annuus L) در شرایط کشت مخلوط افزایشی

بسیاری از محققین مهم ترین عامل افزایش تنوع در اکوسیستم های زراعی را، حضور کشت های مخلوط در این سیستم هامی دانند سیستم های کشت مخلوط نسبت به تک کشتی می توانند به طور کارآمدتری از منابع موجود استفاده کرده و از اینطریق منابع بیشتری را جذب کنند که این موضوع باعث کاهش میزان فراهمی منابع برای علف های هرز شده و در نتیجه منجربه کاهش خسارت آن ها می شود. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری و الگوی کاشت بر فتوسنتز خالص، هدایتروزنه ای، مقاومت روزنه ای و میزان تعرق دو گیاه کدو تخم کاغذی (.Cucurbita pepo L) و آفتابگردان (.Helianthus annuus L)، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتیدانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتور اصلی آزمایش شامل سطوح مختلفآبیاری (۹۰، ۶۰ و ۳۰ درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور فرعی شامل الگوی کاشت (کشت خالص کدو تخم کاغذی، کشت خالص آفتابگردان، کشت مخلوط سری افزایشی ۱۰۰ درصد کدو + ۵۰ درصد آفتابگردان درون جوی و کشت مخلوطافزایشی ۱۰۰ درصد کدو + ۵۰ درصد آفتابگردان روی پشته ها( بود. نتایج نشان داد که در کلیه الگوهای کاشت، بیشترین میزانفتوسنتز و هدایت روزنه ای هر دو گیاه مربوط به الگوی کشت ۱۰۰ درصد کدو + ۵۰ درصد آفتابگردان درون جوی بود. تنشخشکی منجر به کاهش معنی دار فتوسنتز خالص و هدایت روزنه ای دو گیاه شد. بیشترین میزان مقاومت روزنه ای برای هر دوگیاه در کشت خالص کدو در شرایط تنش شدید مشاهده شد. با افزایش شدت تنش خشکی، میزان تعرق روزنه ای کاهشیافت، بطوریکه بالاترین میزان تعرق روزنه ای کدو تخم کاغذی (۴/۰۷) و آفتابگردان (۴/۵۵) در شرایط عدم تنش حاصل شد. بنابراین، به نظر می رسد کشت مخلوط افزایشی آفتابگردان باعث سایه اندازی بر کدو تخم کاغذی و کاهش تبخیر و تعرق شدهو می تواند در فرار گیاه از تنش خشکی مفید باشد.

Keywords:

فتوسنتز , هدایت روزنه ای , مقاومت روزنه ای , تعرق