اثربخشی بازی درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر اختلالات رفتاری دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر اختلالات رفتاری (اضطراب جدایی، نارسایی توجه/ بیش فعالی و لجبازی- نافرمانی) دانش­آموزان دختر پایه اول ابتدایی بود. جامعه آماری پژوهش که با روش آزمایشی انجام گرفت شامل ۷۰ دانش ­آموز دختر پایه اول ابتدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۷ بود، ۲۲ دانش­آموز مبتلابه اختلالات رفتاری به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. آموزش بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری به مدت ۱۰ جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. از پرسشنامه نشانه های مرضی کودکان (۴-CSI) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نتایج تجزیه وتحلیل داده ­ها که به روش تحلیل کواریانس چندمتغیری انجام گرفت، نشان داد که بازی درمانی بر کاهش اضطراب جدایی، نارسایی توجه/ بیش فعالی و لجبازی- نافرمانی موثر بوده است. درنتیجه می­ توان از مداخله بازی درمانی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان استفاده کرد.

Keywords:

بازی درمانی گروهی , بازی درمانی شناختی رفتاری , اختلالات رفتاری.