اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر کاهش میزان تعارضات همشیران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر کاهش میزان تعارضات همشیران در بین دانش آموزان پسر انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را کلیه دانش‎ آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان تشکیل می دادند که از این میان تعداد ۳۰ دانش آموز که حداقل دارای یک خواهر/ برادر بودند (با سن ۴ سال به بالا و کسب نمره ۷۰ به بالا در پرسشنامه رابطه با خواهر/ برادر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. به منظور گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه رابطه با خواهر/ برادر (هودسون و همکاران، ۱۹۹۵) استفاده شد. سپس برنامه آموزش مهارت حل مساله برای افراد گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد و یافته های حاصل نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله بر کاهش تعارضات بین همشیران اثربخش بوده است. پیگیری نتایج در یک دوره ۲ ماهه نیز حاکی از ماندگاری اثر این آموزش بود.

Keywords:

مهارت حل مسئله , تعارض , تعارض همشیران.