پروانه زیویار - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره)، تهران، ایران

گردشگری پایدار گردشگری است که توسعه و بقا یافته در یک حوزه (جامعه و محیط) و در همان روش و مقیاس در یک دوره نامحدود باقی میماند و باعث ایجاد مخاطرات و تنزل و ممانعت از توسعه برای محیطی که در آن رشد کرده نمی شود و فرصت انجام مناسب دیگر فعالیت ها و فرایندها را محدود نمی کند. همچنین این گردشگری بی شک نقش موثری در اشتغالزایی، افزایش درآمد، ایجاد وحدت میان قومیت ها و عدالت اجتماعی را ایفا می نماید. از همین رو امروزه یکی از مصادیق گردشگری پایدار توجه به امکان تاریخی شهرها و استفاده از پتانسیل های موجود علاوه بر رونق صنعت گردشگری است که توانایی توسعه منطقه ای را دارا می باشد. در این راستا، پژوهش حاضر به ارزیابی گردشگری شهرستان گرمسار بویژه تاریخی و فرهنگی با تاکید بر پایداری می پردازد. این مقاله در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخآن های و منابع لاتین به مروری مختصر بر ادبیات موضوع و روش تحقیق یعنی تکنیک های ANP، SWOT و FUZZY اشاره می شود و سپس به بررسی نمونه موردی با استفاده از تکنیک های ذکر شده پرداخته می شود. از نتایج حاصله نیز شناخت پتانسیل ها و ضعف های موجود در منطقه گرمسار است که با ارائه پیشنهادات سازنده سعی در بهبود هر چه بهتر منطقه مورد مطالعه می باشد.

گردشگری پایدار, شهرستان گرمسار, تاریخی و فرهنگی