نرگس کایدانی
کورش زارع
احمد سلطان زاده

مقدمه: شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در شغل پرستاری بالا گزارش شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و همچنین واکاوی ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در جامعه پرستاری طراحی و انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در هفت بیمارستان در استان خوزستان در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. جامعه و نمونه مورد مطالعه شامل پرستاران شاغل در این بیمارستان ها (۶۵۲ نفر) بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه ارزیابی پیامدهای مرتبط با نوبت کاری چوبینه و همکاران بود. واکاوی داده های مطالعه با استفاده از IBM SPSS نسخه ۰/۲۲ و همچنین آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شده است. یافته ها: نتایج نشان داد میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران نوبت کار (۲۳/۵۸%) به طور معنی داری بیشتر از پرستاران روزکار (۸۹/۳۸%) می باشد (۰۵/۰>p). نتایج واکاوی متغیرهای موثر بر شیوع این اختلالات نشان داد متغیرهای نسبت پرستار به تخت، سیستم نوبت کاری، میانگین شاخص توده بدنی، ساعات کار در هفته و سابقه کار به ترتیب با نسبت شانس ۴۵/۳، ۱۹/۲، ۶۹/۱، ۳۸/۱ و ۲۵/۱ دارای بیشتر تاثیر بر شیوع شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران مورد مطالعه برآورد شده اند (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: یافته های مطالعه بیانگر این بود که متغیرهای مختلف و بویژه نسبت پرستار به تخت و نوبت کاری به عنوان ریسک فاکتورهای اصلی مرتبط با شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران ارزیابی شده است. بنابراین، در مدیریت و کنترل این اثرات بایستی نقش همه ریسک فاکتورهای تاثیرگذار برای طراحی یک برنامه جامع مدیریت ریسک  شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مورد توجه قرار گیرد.

Work-Related Musculoskeletal Disorders, Analysis, Nurses, Shift Work, Nurse to Bed Ratio., اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار, واکاوی, پرستاران, نوبت کاری, نسبت پرستار به تخت.