مریم طبری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، اقتصاد و حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

شکل گیری قراردادهای اجتماعی در چهره های رسمی و غیر رسمی، نشانه ای از تلاش افراد یک جامعه برای قرار دادن جامعه مدنی در مسیر توسعه می باشد.پس از تحلیل تحقیقات انجام شده در راستای ابعاد سنجش پاسخگویی اجتماعی (رفع ابهامات، مشارکت، ارزشیابی، خدمات مشتریان، خدمات مناسب و اجرای خدمات) به عنوان فاکتور های مشخص شده در راستای بهینه سازی مسیر توسعه شناسایی شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.در سال های اخیر یکی از مشکلات وارده بر کشور ایران، سقوط اقتصاد و کاهش رشد کارآفرینی و راه اندازی کسب و کار های نوپا بوده است، چرا که خیلی از کارآفرین های حاضر در ایران فاکتور رسوخ در بازار و توسعه ی بازار را در نظر نگرفته و هدف اصلی راه اندازی کسب و کار را درآمدزایی قرار داده اند. هدف از این تحقیق بررسی مشخصات و تعیین یک چارچوب مناسب در رابطه با پاسخگویی اجتماعی سازمان های بخش دولتی ایران مبتنی بر روش توسعه ی بازار است. چرا که با بهینه سازی چارچوب پاسخگویی و اصلاح اشتباهات موجود در سازمان ها می توان، سیستم سازماندهی شده تری برای پاسخگویی داشت.

قرارداد اجتماعی, واقع گرایی, منافع ملی, مسیر توسعه