علی حسین سهرابی - دانشجوی مهندسی نرم افزار موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی واحد همدان
میلاد حمزه لویی کهریزی - دانشجوی مهندسینرم افزار

دسته بندی یک پروتکل ارتباطی و کنترل توپولوژی موثر در شبکه های حسگر بی سیم می ب اشد با این حال محیطهای آرایش یافته ناهموار محدودیت منابع گره ها و حجم کاری غیرمتوازن بین گره ها شبکه های حسگر دسته بندی شده را در برابر خطاها و نواقص ارتباطی آسیب پذیر می سازد و قابلیت اطمینان شبکه را پایین می آورد بنابراین مکانیسم های توسعه تحمل پذیری خطا درکاربردهای واقعی حسگرها لازم می باشند هدف این مقاله معرفی و بررسی روشهای تحمل پذیری خطا است که تمامی این روشها تلاش می کنند مصرف انرژی را کاهش داده و طول عمر شبکه را افزایش دهند مکانیسم اول بنام CMATO دسته ها را بصورت انفرادی درنظر گرفته و از مونیتورینگ همدیگر درداخل دسته برای کشف و احیای خطاها به روش موثر و کارآمد استفاده می کند مکانیسم دوم به نام FTPASC شبکه رلا به دسته های ایستا تقسیم بندی کرده و بار انرژی را بین گره های حسگر پرقدرت توزیع می کند این روش برقراری ارتباط قابل اطمینان را بین گره های حسگر و گره های متحرک تضمین می کند.

تحمل پذیری خطا، شبکه های حسگر بی سیم، دسته بندی شبکه