امیر موسائی - دانشگاه جیرفت

به­منظور بررسی اثر تغذیه مکمل­های روی-متیونین و سولفات روی بر غلظت مواد معدنی و برخی فراسنجه­های خون بره­های نر کرمانی، ۲۱ راس بره ۷ ماهه با متوسط وزنی ۹۰/۰± ۲۸ کیلوگرم انتخاب و جیره­های شاهد (فاقد مکمل روی)، روی متیونین (۴۰ میلی­گرم در کیلوگرم ماده خشک) و سولفات روی (۴۰ میلی­گرم در کیلوگرم ماده خشک) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۳ تیمار و ۷ تکرار به مدت ۹ هفته بر روی بره­ها اعمال شد. خون­گیری در شروع (زمان صفر) و هفته­های ۳، ۶ و ۹ آزمایش انجام شد. غلظت کلسیم و فسفر سرم در طی زمان افزایش یافت (۰۵/۰>P) اما بین گروه­های آزمایشی تفاوتی وجود نداشت. یافته­های این آزمایش نشان داد که غلظت روی سرم بره­ها قبل از شروع آزمایش کمتر از حد نرمال (۹۰-۱۵۰ میکروگرم در دسی­لیتر) بود، اما در طی آزمایش افزایش یافت. میانگین غلظت روی سرم خون در گروه­های تغذیه­شده با مکمل­های آلی و معدنی روی به­طور معنی­داری بالاتر از گروه شاهد بود (۰۵/۰>P) و این تفاوت بیشتر در هفته سوم آزمایش مشهود بود. غلظت مس، گلوکز و پروتئین تام سرم تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار­نگرفت. اما در طی زمان، غلظت گلوکز و پروتئین تام افزایش یافت (۰۱/۰>P). میانگین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در گروه روی-متیونین بیشتر از شاهد بود (۰۵/۰>P). فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، مشابه با تغییرات روی، در بره­های تغذیه­شده با مکمل­های روی در هفته ۳ آزمایش بالاتر بود (۰۵/۰>P). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل­های روی-متیونین و سولفات روی به میزان ۴۰ میلی­گرم در کیلوگرم خوراک بره­های نر تغذیه­شده با جیره پایه حاوی ۴۸ میلی­گرم روی و ۷/۱۱ میلی­گرم مس در هر کیلوگرم ماده خشک، سبب افزایش غلظت روی سرم خون و فعالیت آنزیم­های سوپراکسید دیسموتاز و آلکالین فسفاتاز شد و بر غلظت سرمی کلسیم، فسفر، مس، گلوکز و پروتئین تام اثر منفی نداشت. همچنین تفاوتی بین اثرات دو مکمل آلی و معدنی روی بر فراسنجه­های یاد شده مشاهده نشد.

بره کرمانی, سوپراکسید دیسموتاز, مکمل روی, مواد معدنی