محمدعلی ابوترابی - استادیار اقتصاد، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
مهدی حاج امینی - استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد
سحر توحیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس

پاسخ به این سوال که کشورها ساختار مالی و بانکی خود را چگونه طراحی کنند تا بتوانند نرخهای تورم را به طور مستمر و باثبات پایین نگه دارند، از اهمیت ویژهای برخوردار است. این مقاله، ساختار مالی و بانکی ایران را در بازهی زمانی ۱۹۸۷-۲۰۱۶ (۱۳۶۶-۱۳۹۵) بررسی و تاثیر آن را بر تورم به روش FMOLS برآورد کرده است. یافتهها حاکی از آن است که اثر ساختار مالی بانکمحور بر تورم در ایران منفی است. از میان شاخصهای مختلف ساختار بانکی، شاخص داراییهای بانکهای سپردهپذیر توانسته تورم را کاهش دهد. به علاوه، تنها با لحاظ تاثیر شاخصهای ساختار مالی و ساختار بانکی، رابطه یکبهیک میان نقدینگی و تورم مطابق با آنچه پولگرایان ادعا میکنند، برقرار است. به طور کلی، این یافتهها در حمایت از ایدهی طراحی ساختار مالی کمتر نامتوازن و افزایش قدرت مالی بانکها به منظور کاهش تورم هستند.

توسعه مالی, ساختار مالی, بانک, بازار سهام, تورم طبقه بندیJEL: G۰۰, G۲۰, G۲۱, E۳۱