بررسی اثر هم افزایی کورکومین، پایپرین و الاجیک اسید بر خواص ضدباکتری نانوالیاف زیست سازگار بر پایه پلی کاپرولاکتون
عنوان مقاله: بررسی اثر هم افزایی کورکومین، پایپرین و الاجیک اسید بر خواص ضدباکتری نانوالیاف زیست سازگار بر پایه پلی کاپرولاکتون
شناسه ملی مقاله: JR_IJPST-34-5_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_IJPST-34-5_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهسا عونی - گروه مهندسی شیمی و پلیمر، ,واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اعظم قدمی - گروه مهندسی شیمی و پلیمر، ,واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مژگان زندی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، گروه پلیمرهای زیست گار، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
خلاصه مقاله:
مهسا عونی - گروه مهندسی شیمی و پلیمر، ,واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اعظم قدمی - گروه مهندسی شیمی و پلیمر، ,واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مژگان زندی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، گروه پلیمرهای زیست گار، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
فرضیه: تهیه نانوالیاف به عنوان حامل هایی برای دارورسانی در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. پلی کاپرولاکتون اغلب در کاربردهای پزشکی و مهندسی بافت استفاده می شود. با وجود این، ماهیت آب گریز آن مانعی در این زمینه است که معمولا با اضافه کردن عوامل زیستی و طبیعی این مشکل برطرف می شود. در این پژوهش، اثر هم افزایی پیپرین و الاجیک اسید بر خواص و عملکرد ساختارهای نانولیفی دارای کورکومین بر پایه پلی کاپرولاکتون بررسی شده است.روش ها: نانوالیاف بر پایه پلی کاپرولاکتون دارای مقدارهای مشخصی از عصاره های گیاهی تهیه و با روش الکتروریسی تولید شدند. برای بررسی نقش عصاره هر گیاه، سامانه های تک جزئی دارای کورکومین یا پیپرین، سامانه های دوجزئی دارای کورکومین-پیپرین و سامانه سه جزئی دارای کورکومین-پیپرین-الاجیک اسید، با الکتروریسی تولید شدند و آزمون های مختلف برای تعیین اثربخشی آن ها بر بهبود خواص الیاف تهیه شده برای کاربردهای پزشکی انجام شد.یافته ها: با مطالعه ریزساختار نمدهای الکتروریسی شده، مشاهده شد، توزیع قطر نانوالیاف در بازه ۵۰-۱۰۰ نانومتر دارای بیشترین فراوانی است و میانگین قطر الیاف در نمونه های تک جزئی، دوجزئی و سه جزئی در محدوده ۸۷-۱۷۳ نانومتر تغییر کرده است. آزمون ضدباکتریایی نشان داد، افزون بر کورکومین، پیپرین نیز از فعالیت ضدباکتریایی مناسبی برخوردار است و نیز نمد الکتروریسی شده شامل سه ترکیب کورکومین-پیپرین-الاجیک اسید دارای فعالیت ضدباکتریایی مناسبی بود (۷۹%). افزون بر این، مقدار جذب آب و تراوایی بخار آب نمونه های سه جزئی به ترتیب ۳۳۷% و ۱۱.۵۶mg.cm۲.hبود. نمدهای تهیه شده دارای استحکام کششی، کشسانی و انعطاف پذیری مطلوبی بودند. با انجام آزمون سمیت یاخته ای مشخص شد، نمدهای الکتروریسی شده برای یاخته های فیبروبلاست انسانی (HDF) سمی نبودند. بنابراین، با درنظرگرفتن تمام نتایج، می توان نتیجه گرفت، استفاده از دو ترکیب الاجیک اسید و پیپرین در افزایش زیست دسترس پذیری کورکومین موثر است و نمدهای حاصل در کاربردهای پزشکی می توانند به عنوان زخم پوش استفاده شوند.
کلمات کلیدی: الاجیک اسید, کورکومین, پایپرین, پلی کاپرولاکتون, خواص ضد باکتریایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1420693/