سمیه سالاری
محسن ساری
طاهره محمد آبادی
محسن تقی زاده

به منظور بررسی تاثیر اسانس گیاه دارویی بومی مرو تلخ (Salvia mirzayanii) و مقایسه آن با آنتی بیوتیک آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار، ۵ تکرار و ۱۲ پرنده در هر تکرار به مدت ۴۲ روز با استفاده از تیمارهای شاهد، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین ۱۰ درصد (۱۰۰ ppm) و سه سطح اسانس مرو تلخ (۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ ppm) انجام پذیرفت. افزایش وزن و مصرف خوراک به صورت هفتگی ثبت و تجزیه لاشه و خون گیری در سن ۲۸ و ۴۲ روزگی صورت پذیرفت. در ۲۲ تا ۴۲ روزگی (دوره رشد)، بیش ترین افزایش وزن در سطح ۲۰۰ ppm اسانس و در۱ تا ۴۲ روزگی (کل دوره) در سطوح ۲۰۰ و ۶۰۰ ppm اسانس مشاهده گردید. تیمارهای ۲۰۰و ۶۰۰ ppm اسانس مرو تلخ به طور معنی دار بیش ترین مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره آزمایش را به خود اختصاص دادند. بهترین ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره مربوط به تیمار ۲۰۰ ppm اسانس بود. وزن سنگدان و کل دستگاه گوارش به طور معنی دار با افزودن آنتی بیوتیک کاهش یافت. افزودن اسانس کاهش معنی دار کلسترول، HDL و LDL خون را موجب گردید. تیمار ۴۰۰ ppm اسانس بیش ترین و تیمار ۶۰۰ ppm کم ترین وزن بورس فابریسیوس را به طور معنی دارنشان دادند. افزودن اسانس موجب کاهش معنی دار ائوزینوفیل خون گردید. نتایج نشان داد که اسانس این گونه از مریم گلی می تواند به عنوان یک محرک رشد در نظر گرفته شده و سطوح پایین اسانس این گیاه موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی می شود.

اسانس مرو تلخ, آنتی بیوتیک, عملکرد, فراسنجه های خونی, سیستم ایمنی