عملکرد و پاسخ به تنش انتقال بره های ماده بلوچی تغذیه شده با سطوح مازاد بر نیاز مکمل های آلی کروم و سلنیوم

به منظور بررسی اثرات تغذیه مکمل های آلی سلنیوم و کروم بر عملکرد و پاسخ بره به شرایط تنش انتقال، تعداد ۲۴ راس بره ماده بلوچی در سن چهار ماهگی با میانگین وزن اولیه۴/۰ ± ۲/۲۴ کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی به ۴ تیمار با ۶ تکرار اختصاص داده شدند. تیمارها شامل جیره پایه فاقد مکمل آلی سلنیوم و کروم (کنترل)، جیره پایه + ۵/۱ میلی گرم در کیلوگرم مکمل آلی سلنومتیونین (گروه سلنیوم)، جیره پایه + ۸/۰ میلی گرم در کیلوگرم مکمل آلی کروم متیونین (گروه کروم) و جیره پایه حاوی ۵/۱ میلی گرم سلنومتیونین + ۸/۰ میلی گرم کروم متیونین (گروه سلنیوم-کروم) بود. طول دوره پژوهش شامل ۲ هفته سازگاری و ۹ هفته آزمایش بود. در ابتدای هفته ۸، آزمایش تنش انتقال به مدت ۳۰ دقیقه انجام شد و خونگیری قبل و بعد از تنش انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که تغذیه بره های ماده با مکمل های آلی سلنیوم و کروم سبب افزایش وزن زنده و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (ضریب تبدیل برای گروه های کنترل، سلنیوم، کروم و سلنیوم-کروم به ترتیب ۹۹/۵، ۴۱/۵، ۲۲/۵ و ۴۵/۵ بود). در بین تیمارها، بره های تغذیه شده با مکمل کروم-متیونین بیشترین مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن زنده را نشان دادند. گروه تغذیه شده با مکمل کروم غلظت گلوکز کمتری نسبت به گروه کنترل داشت. پاسخ فیزیولوژیک بره ها در شرایط تنش انتقال حاکی از اثرات کاهش دهندگی غلظت کورتیزول و گلوکز مکمل های آلی سلنیوم و کروم بود. گروه تغذیه شده با مکمل کروم-متیونین غلظت گلوکز خون را بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش داد. بر اساس نتایج بدست آمده، استفاده از مکمل آلی کروم-متیونین و سلنیوم-متیونین می تواند سبب بهبود عملکرد و کاهش اثرات نامطلوب تنش بر فراسنجه های خونی و عملکرد بره های ماده شود.

Keywords:

بره ماده بلوچی , تنش انتقال , سلنیوم-متیونین , ضریب تبدیل غذایی , کروم-متیونین