مریم هرسینی
محمد رضا بوجارپور
موسی اسلامی
مرتضی چاجی
طاهره محمدآبادی

این آزمایش به منظور بررسی اثر مغز میوه بلوط بر خصوصیات هضم پذیری و تخمیر شکمبه ای گوسفند نژاد عربی انجام گرفت. بدین منظور از ۱۶ راس گوسفند ماده نژاد عربی با میانگین وزن ۳ ± ۴۵ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح میوه بلوط (۰، ۲۱، ۴۲ و ۶۳ درصد بلوط در ماده خشک خوراک) بودند. دام ها به مدت ۲۸ روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. مدفوع همراه با باقیمانده خوراک گوسفندان جهت اندازه گیری قابلیت هضم ظاهری در ۷ روز آخر دوره آزمایش جمع آوری شدند. در پایان دوره نیز جهت اندازه گیری فراسنجه های تخمیری با تکنیک تولید گاز از تمامی دام ها مایع شکمبه گرفته شد. نتایج نشان داد که قابلیت هضم ظاهری ماده خشک جیره ها (به ترتیب ۵۵/۶۳، ۷۰/۷۰، ۷۳/۷۱ و ۸۰/۷۵ درصد) با افزایش مقدار بلوط به طور خطی افزایش یافت. میزانpH (به ترتیب ۲۹/۶، ۲۳/۶، ۱۷/۶ و ۹۰/۵) و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه (به ترتیب ۶۶/۱۵، ۷۵/۱۳، ۵۸/۱۳ و ۱۱/۱۳) با افزایش سطح بلوط در جیره به طور خطی کاهش یافتند. پتانسیل تولید گاز، ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم ظاهری فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند. بنابراین با توجه به عدم تاثیر منفی تانن بلوط، می توان از میوه بلوط به عنوان منبع با ارزشی از کربوهیدرات و انرژی در جیره گوسفند استفاده نمود.

تکنیک تولید گاز, فراسنجه های تخمیری, هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی