اکرم تیمورنژاد - سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران
محمد زندی - سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران
محمد رضا سنجابی - سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران
خسرو حسینی پژوه - سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران
حمیده افقی - سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران

اساس انتقال ژن از طریق اسپرم بر مبنای توانایی سلول های اسپرم برای اتصال به ملکول DNA خارجی و انتقال آن به اووسیت در موقع لقاح است. از مزایای عمده این روش نسبت به سایر روش ها می توان به بهره وری بالا، هزینه کم و سهولت استفاده اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی امکان انتقال ژن به اسپرم گاو بود. برای این منظور، اسپرم از ناحیه اپیدیدم بیضه گاوهای نژاد هلشتاین استحصال شد. با استفاده از روش لیپوفکشن، حامل حاوی ژن GFP به سلول های اسپرم انتقال داده شد. به منظور بررسی انتقال DNA به اسپرم و همچنین زنده مانی اسپرم های ترانسفکت به ترتیب از رودامین و رنگ آمیزی آکریدین اورنج استفاده شد. نتایج نشان داد، در حدود ۱۹ درصد از اسپرم های حاصل از ناحیه اپیدیدیم بیضه قادر به جذب DNA خارجی بودند و افزایش مدت زمان انکوباسیون کمپلکس DNA- لیپوفکتامین با اسپرم از ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه اثر معنی داری بر روی جذب DNA خارجی نداشت. همچنین نتایج نشان داد، انتقال ژن به اسپرم گاو تاثیر معنی داری بر روی زنده مانی و تعداد اسپرم های پیش رونده در مقایسه با اسپرم های طبیعی، ۱۲۰ دقیقه پس از ترانسفکشن نداشت، اگرچه در ۳۰ الی ۶۰ دقیقه اول از ترانسفکشن اختلاف معنی داری در تحرک اسپرم های ترانسفکت مشاهده شد. به منظور بهینه سازی جذب DNA توسط اسپرم پیشنهاد می شود علاوه بر استفاده از ترکیباتی مانند EDTA به منظور حذف DNase، استفاده از سایر حامل ها مانند توربوفکت و FuGene ۶ نیز بررسی گردد.

اسپرم،, انتقال ژن به واسطه اسپرم, ترانسفکشن, گاو, لیپوفکتامین