تاثیر عصاره آبی-الکلی صمغ آنغوزه بر وزن بدن و بیضه، هورمون تستوسترون و اسپرماتوژنز در رت های بالغ ویستار

آنغوزه دارای ترکیباتی مانند سزکویی ترپن ها و کومارین ها است که در طب سنتی برای درمان اختلالات عصبی، صرع، آسم و بیماری های گوارشی استفاده می شود. وجود ترکیبات گوگردی آنغوزه سبب بروز خواص آنتی اکسیدانی مفید می شود. به منظور بررسی اثرات سه دوز عصاره آبی- الکلی آنغوزه بر عملکرد تولید مثلی در یک طرح کاملا تصادفی، تعداد ۳۲ سر رت نر بالغ ویستار به طور تصادفی به ۴ تیمار آزمایشی با ۸ تکرار تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: سطوح صفر (کنترل)، ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم عصاره آنغوزه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن رت ها بود. عصاره مورد نیاز پس از تیماربندی رت ها، روزانه به داخل صفاق رت ها به مدت ۱۴ روز تزریق شد. در روز ۱۵ آزمایش، به منظور سنجش هورمون تستوسترون خونگیری از قلب رت ها انجام شد و برای مطالعه فعالیت های اسپرماتوژنز، بیضه راست جدا شد. پس از تحلیل نتایج، تفاوت معنی داری میان وزن بیضه ها در هیچ یک از تیمار ها مشاهده نشد. افزایش دوز عصاره آنغوزه، ضخامت لایه های سلولی لوله سمنیفروس را کاهش داد. تعداد سلول های لایدیگ و سرتولی تحت تاثیر دوز های ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم عصاره آنغوزه کاهش یافتند. عصاره صمغ آنغوزه سبب کاهش تستوسترون خون در مقایسه با تیمار کنترل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که دوز های بالاتر از ۱۵۰ میلی گرم عصاره آنغوزه سبب تخریب بافت اسپرماتوژنز می شود.

Keywords:

عصاره آنغوزه , تستوسترون , بافت اسپرماتوژنز , رت ویستار