اثر دفعات شیردوشی در ابتدای دوره شیردهی بر تولید شیر، متابولیت های خون و بازده تولیدمثل گاوهای هلشتاین

هدف از اجرای این آزمایش بررسی اثر دفعات مختلف شیردوشی در شش هفته ابتدای دوره شیردهی بر تولید و ترکیب شیر، متابولیت های خون و بازده تولیدمثل گاوهای تازه زا بود. دفعات دوشش شامل سه بار دوشش تا ۴۲ روز پس از زایش (x۳)، شش بار دوشش تا ۲۱ روز پس از زایش و سپس برگشت به سه بار دوشش تا روز ۴۲ (x ۳-x۶) و شش بار دوشش تا ۴۲ روز پس از زایش (x۶) بود. برای این منظور ۲۱ راس گاو هلشتاین چند شکم زایش براساس درجه وضعیت بدنی، شکم زایش و وزن بدن به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. نتایج نشان داد که میانگین تولید شیر و تولید شیر تصحیح شده در ۲۱ روز اول و ۲۱ روز دوم دوره شیردهی و در کل مدت آزمایش در گاوهای x۶ به طور معنی داری بیشتر از گاوهای x۳ بود. از ترکیبات شیر تنها چربی تولید شده در روز تحت تاثیر دفعات دوشش قرار گرفت. دفعات شیردوشی تاثیری بر مصرف ماده خشک روزانه گاوها نداشت. تا پایان دوره آزمایش کاهش وزن گاوهای x۶ (۳۲- کیلوگرم) در مقایسه با گاوهای x۳ (۲۹- کیلوگرم) وx ۳-x۶ (۱/۲۹- کیلوگرم) بیشتر بود. غلظت اسیدهای چرب آزاد (NEFA) خون گاوها تحت تاثیر دفعات دوشش قرار گرفت و در گاوهای x۶ بطور معنی داری بیشتر از گاوهای x۳ بود. میانگین غلظت پروژسترون خون گاوها و فراسنجه هایی تولید مثل گاوها تحت تاثیر دفعات دوشش قرار نگرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش کوتاه مدت دفعات دوشش گاوها تا ۶ بار در روز موجب افزایش بازده تولید شیر گاوهای هلشتاین می شود، بدون آنکه بر فراسنجه های تولید مثل تاثیر سویی داشته باشد.

Keywords:

دفعات دوشش , گاو هلشتاین , تولید و ترکیبات شیر , متابولیت های خون , تولید مثل