عطاالله یاری کیا - کارشناسی ارشد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندیشاپور دزفول
عبدالرحمن دیناروند - استادیار دانشکده دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندیشاپور دزفول
بهزاد وثیق - استادیار دانشکده دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندیشاپور دزفول

بستری شدن در بیمارستان استرس زیادی نسبت به خود بیماری به وجود می آورد. به همین دلیل، متصدیان امر باید بتوانند در فضاهای درمانی محیطی آرام و متناسب با نیازهای روانی مراجعه کنندگان فراهم آورند. یکی از مولفه های موثر در این زمینه کارکرد رنگ است که نقش اساسی در درک محیط، کسب اطلاعات، و جهت یابی ایفا می کند. هدف در این پژوهش بررسی اثرات رنگ فضای داخلی معماری اتاق بستری، به منزله عامل میانجیگر، بر حالات عاطفی بیماران با در نظرگرفتن تفاوت های شخصیتی آن هاست. برای شناسایی ویژگی های شخصیتی افراد از مدل شخصیت پنج عاملی نئو استفاده شده است. در این مدل ویژگی هایی مانند روان رنجوری، برون گرایی، استقبال از تجربه، توافق گرایی و وجدان گرایی در افراد ارزیابی می شود. در این پژوهش از روش تحقیق شبیه­سازی و مدل سازی فضا استفاده و با مطالعات کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. همچنین برای تحلیل اطلاعات و سنجش رابطه میان متغیرها و تحلیل نتایج از نرم­افزار SPSS و روش پژوهش همبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین از آزمون­های آماری رگرسیون خطی ساده و چندمتغیره برای تعیین رابطه و شدت و جهت رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که رنگ سبز روشن در تحلیل های عاطفی رنگ ها جزء رنگ هایی محسوب می شود که افراد در اتاق هایی با این رنگ احساس راحتی، آرامش خاطر، و خشنودی از فضا را داشتند. این رنگ ارتباط معناداری را در آنالیزهای رگرسیونی و همبستگی با شخصیت روان رنجوری نشان داد؛ به این معنا که افرادی با شخصیت روان رنجور دارای ویژگی هایی ازقبیل اضطراب و افسردگی و عصبی بودن آن را رنگ موثر در احساس آرامش اعلام می کنند.

معماری, محیط درمانی, رنگ, ویژگیهای شخصیتی, واقعیت مجازی