اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر بهزیستی روانی و امید به زندگی در زنان دارای اختلال افسردگی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر بهزیستی روانی و امید به زندگی در زنان دارای اختلال افسردگی بود. این پژوهش به لحاظ روش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مرکز مشاوره آرامش وابسته به نیروی انتظامی واقع در بلوار آزادی مشهد، بودند که از میان آنها به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش ( ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف و امیدواری اشنایدر و پروتکل آموزشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود. این آموزش به مدت ۸ جلسه و هر جلسه ۹۰ دقیقه بر روی گروه آزمایش اجراشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانی و امید به زندگی اثربخش است و منجر به افزایش بهزیستی روانی و امید به زندگی می شود. با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود بهزیستی روانی و امید به زندگی در زنان دارای اختلال افسردگی، اجرای کارگاه های آموزشی بر مبنای این مفاهیم در مراکز مشاوره ضروری به نظر می رسد

Keywords:

اختلال افسردگی , امید به زندگی , بهزیستی روانی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد