غلامرضا بابایی قزلجه - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه غیرانتفاعی چرخ نیلوفری آذربایجان، تبریز، ایران

ازآنجایی که بسیاری از پرسنل شاغل در سازمان های آتشنشانی به طور مستقیم با نجات جان افراد و کنترل حوادث در شرایط خاص مواجه اند و هوشیاری کامل، ضرورت آمادگی با شرایط دشوار، خطرناک و نامشخص و تصمیم گیری سریع و مناسب از ملزومات کارشان می باشد. در اغلب سازمان ها از توانایی های کارکنان استفاده بهینه نمی شود و مدیران قادر نیستند ظرفیت بالقوه آنان را به کار گیرند. لذا هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش افزایش توانمند سازی و میزان سرمایه اجتماعی بر ارتقای عملکرد کارکنان می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و از حیث ارتباط بین متغیرها از نوع همبستگی بود. از بین جامعه آماری (کلیه کارکنان سازمان اتش نشانی تبریز) ۱۶۰ نفر به طور تصادفی طبقه ای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. شایان ذکر است علیرغم استاندارد بودن پرسشنامه ها (پرسشنامه ی استاندارد عملکرد کارکنان هرسی و گلد اسمیت، توانمندسازی روانشناختی کارکنان و پرسشنامه سرمایه اجتماعی، ناهاپیت و گوشال)، هر سه پرسشنامه مطابق با ساختار کارکنان سازمان اتش نشانی تبریز بومی سازی شد و پایایی آنها در یک آزمون مقدماتی با ۳۰ آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۰ و ۰/۹۲ و ۰/۹ محاسبه شد. برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری و از نرم افزار AMOS.V.۱۸ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که توانمندسازی روانشناختی کارکنان در سازمان و ابعاد آن (شایستگی، خودمختاری، تاثیرگذاری، معنی دار بودن و اعتماد) بر عملکرد کارکنان سازمان اتش نشانی تبریز تاثیر دارد. همچنین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (عنصر ساختاری، عنصر شناختی و عنصر رابطه ای) بر عملکرد کارکنان سازمان اتش نشانی تبریز تاثیر دارد.

توانمند سازی، سرمایه اجتماعی ، عملکرد، کارکنان سازمان اتش نشانی