بررسی نقش مشاوره بومی _ اسلامی بر خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان خوروبیابانک

هدف از انجام این پژوهش، تعیین اثربخشی مشاوره با رویکرد بومی_اسلامی بر خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان خوروبیابانک بود. روش پژوهش حاضر، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پلاسیبو بود. جامعه مورد مطالعه را دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان خوروبیابانک در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل دادند که تعداد ۹۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش، کنترل و پلاسیبو گماشته شدند. جهت سنجش متغیرهای اصلی مدل، از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی استفاده شد. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه حداکثر ۹۰ دقیقه ای تحت مشاوره قرار گرفت. پس از اعمال مداخله آزمایشی، از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. تایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین میانگین گروه های آزمایش، پلاسیبو و کنترل در رابطه با خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی تفاوت معناداری وجود داشت P<۰/۰۵,F=۴/۷۸۴ و F=۶/۳۵۱,P<۰/۰۵ همچنین مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون تعقیبی توکی بیانگر تفاوت به نفع گروه آزمایش بود. با توجه به یافته های پژوهش میتوان گفت که مشاوره با رویکرد بومی_اسلامی، موجب افزایش خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان می شود

Keywords:

مشاوره , بومی_اسلامی , سرزندگی تحصیلی , خودکارآمدی , دانش آموزان