اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر به اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری بود. جامعه آماری در این پژوهش دانش آموزان متوسطه شهر لردگان بودندکه تعداد ۳۰ نفر از این دانش آموزان به عنوانه نمونه و به روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند و در پژوهش حاضر شرکت نمودند. پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمونبا گروه آزمایش و کنترل بود. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری بودند. در این پژوهش به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش بازی درمانی به روش کداسن و شفر به آزمودنی ها آموزش داده شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که بازی درمانی بی رهنمود بر اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری اثربخش است.

Keywords:

بازی درمانی بی رهنمود , اضطراب اجتماعی , ناتوانی یادگیری