روایت درمانی گروهی و پذیرش سوگ در داغدیدگان

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی روایت درمانی گروهی بر پذیرش سوگ داغدیدگان شهر تهران بود. جامعه آماری، شامل بزرگسالان شهر تهران میشد که در فاصله زمانی دو ماه تا یک سال گذشته، یکی از اعضای خانواده خود را به دلیل مرگ از دست داده بودند. به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۱۲ نفر انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. ابزار تحقیق نیز پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه تجربه سوگ بود. برای تحلیل داده از آزمون ویل-کاکسون استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها، کاهش معنادار نمرات سوگ در اعضای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل را نشان میداد. بر این اساس میتوان نتایج پژوهش حاضر را تاییدی بر این نکته قلمداد کرد که روایت درمانی گروهی به عنوان مداخله ای کوتاه مدت با ایجاد فضای حمایتگرانه، داغدیدگان را به سمت بازگو کردن داستان سوگ خود برای رسیدن به درک بهتر، پذیرش فقدان و خلق معنایی از آن سوق داده و موجب پذیرش سوگ در آنها میشود.

Keywords:

روایت درمانی گروهی , داغدیده , سوگ , معنا