نقش قدرت و گفتمان سیاست خارجی در عصر کرونایی و پساکرونایی (مطالعه موردی چین)

با توجه به پدیده ی اخیر، پاندمی ویروس کرونا در جهان و تاثیرات آن بر سیاست خارجی هر نظام سیاسی، این مقاله با برگرفتن ایده از رساله ی اصلی تحت عنوان «قدرت مولد فوکویی از منظر گفتمان و نقش آن بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» در این مقام است که دو مفهوم استراتژیک «قدرت و گفتمان» در سیاست خارجی نظام سیاسی چین مورد واکاوی قرار دهد. بررسی نقش قدرت و گفتمان سیاست خارجی در عصر کرونایی و پساکرونایی (مطالعه موردی: کشور چین) می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و در صدد پاسخگویی به این پرسش است که سیاست خارجی «کشورجمهوری خلق چین چگونه توانسته است برای حصول به منافع ملی حداکثری خود در روند موضوع پاندمی ویروس کرونا از دو مفهوم قدرت و گفتمان بهره برداری بهینه انجام دهد؟». قدرت و دانش و اجرای یک گفتمان هژمون، برای تاسیس یک رژیم حقیقت مستقل، در نظام بین الملل امری ضروری است.

Keywords:

گفتمان , قدرت , سیاست خارجی , میشل فوکو , چین , ویروس کرونا