تغییرات سطوح سرمی آیریزین و لپتین به دنبال هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسید اورسولیک در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن
عنوان مقاله: تغییرات سطوح سرمی آیریزین و لپتین به دنبال هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسید اورسولیک در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن
شناسه ملی مقاله: JR_NUMS-9-4_011
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_NUMS-9-4_011
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه قدیری - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
رامبد خواجه ای - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
آمنه برجسته یزدی - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
خلاصه مقاله:
فاطمه قدیری - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
رامبد خواجه ای - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
آمنه برجسته یزدی - Department of Exercise Physiology, Neyshabur Branch, Islamic Azad Universit, Neyshabur, Iran
مقدمه
اسیداورسولیک یک ترکیب تری ترپنوئید لیپوفیلیک بوده که از گیاهان استخراج می شود. اسیداورسولیک ممکن است اثر تمرینات مقاومتی را در انسان تقویت کند. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات سطح سرمی آیریزین و لپتین در پاسخ به هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسیداورسولیک در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن انجام شد.
مواد و روش ها
در این پژوهش، ۳۶ مرد غیرفعال دارای اضافهوزن داوطلب انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی+اسیداورسولیک (۱۲نفر)، تمرین مقاومتی+دارونما (۱۲نفر) و اسیداورسولیک (۱۰نفر) تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی به مدت ۸ هفته و با تواتر سه جلسه در هفته شامل چهار حرکت بالاتنه و چهار حرکت پایینتنه بود که با شدت ۸۵-۷۰ درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. آزمودنیهای گروه تجربی با هر وعده غذایی ۱۵۰ میلیگرم اسیداورسولیک و یا دارونما مصرف کردند. تحلیل آماری دادهها با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه و با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.
یافته ها
آیریزین به طور معنیداری در هر سه گروه تمرین+اسیداورسولیک (۸/۲۷%)، تمرین+دارونما (۷/۹%) و مکمل (۴%) افزایش یافت. از طرفی، سطح سرمی لپتین به طور معنیداری در هر سه گروه کاهش یافت (به ترتیب ۷/۳۸، ۷/۱۸ و ۷/۴ درصد). تغییرات سرمی آیریزین و لپتین بین گروههای تمرین+اسیداورسولیک با تمرین+دارونما، تمرین+اسیداورسولیک با اسیداورسولیک به تنهایی و همچنین بین گروههای تمرین+دارونما با اسیداورسولیک تفاوت معنیداری داشت.
نتیجه گیری
نتایج نشان داد مصرف اسیداورسولیک اثر تمرینات مقاومتی را فزونی بخشید، لذا از برنامه تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسیداورسولیک می توان در تدوین استراتژی مداخله سبک زندگی کارآمد در افراد غیرفعال دارای اضافه وزن استفاده نمود.
کلمات کلیدی: Resistance training, Irisin, Leptin, Ursolic Acid, تمرین مقاومتی, آیریزین, لپتین, اسیداورسولیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1422450/